چقدر فاصله اینجاست بین آدمها

چقدر عاطفه تنهاست بین آدمها

ز مهربانی دلها دیگر سراغی نیست

چقدر قحطی رو پاست بین آدمها

مگر که کلبه دلها، چقدر جا دارد

چقدر راز و معماست بین آدمها.

ما می رویم مقصدمان نا مشخص است

                                             هر جا رویم بی شک از این شهر بهتر است

از سادگیست گر به کسی تکیه کرده ایم

                                                        اینجا که گرگ با سگ گله برابر است

    بیزارم از تمام رفیقان نا رفیق

                                                        اینها چقدر فاصله دارند تا رفیق

 

رسم دنیا را بنگر با آدمی چه می کند :

همسایه ها با ما دوست بودند و دوستان همسایه 

دوستان دست یاری دادند و خویشان ...

به رسم دوستی دستی شکستند

به رسم نا اهلان دستی فشردند